درباره اطلس

سازمان اتحاد برای ایران بانک داده اطلس زندان‌های ایران را راه‌اندازی کرده و مدیریت می‌کند. اطلس اطلاعات مربوط به نقض حقوق بشر در رابطه با زندانیان سیاسی و عقیدتی را جمع‌آوری، اعتبارسنجی و منتشر می‌کند. اطلس از طریق رصد شرایط زندانیان سیاسی و عقیدتی تلاش می‌کند که وضعیت حقوق بشر را در ایران مورد مطالعه قرار دهد. دستگیری فعالین سیاسی و دگراندیشان سنگ محک آزادی بیان، آزادی تجمع مسالمت‌آمیز، آزادی شرکت در گروه‌ها و اجتماعات و نیز آزادی مذهبی در ایران است. این اطلاعات همچنین نگاه ما را به نقض حقوق بشر و تخلفات دولت ایران در رابطه با ممنوعیت شکنجه، حق محاکمه عادلانه، حق حیات و ... دقیق‌تر می‌کند.

پرونده‌ها و نمایه‌های زندانیان، زندان‌ها و قضات در بانک داده اطلس زندان‌های ایران ipa.united4iran.org نمایش داده می‌شوند. تغییرات مهم و گزارش‌های تحلیلی و آماری در وبسایت خبری prisonatlas.com در دسترس هستند.

اطلاعات نسخه فعالی اطلس از ابتدای سال ۱۳۹۵ جمع‌آوری شده‌اند. ما اطلاعات سال‌های قبل‌تر را نیز جمع‌آوری کرده‌ایم. اما برای این‌که داده‌های مندرج در بانک داده را دقیق و یک‌دست باشند، تنها اطلاعات سال ۹۵ به بعد در نسخه فعلی اطلس نمایش داده می‌شوند.

اتحاد برای ایران اطلاعات اطلس زندان‌های ایران را با کمک تیمی از پژوهشگران ایرانی جمع‌آوری می‌کند که تعداد زیادی از آن‌ها خود فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق هستند. کارکنان و داوطلبین اتحاد برای ایران بیش از ۳۰ هزار ساعت را صرف بررسی داده‌هایی کرده‌اند که اکنون در اطلس به نمایش درمی‌آیند. برای جمع‌آوری و اعتبارسنجی اطلاعات مربوط به زندانیان، تیم اتحاد برای ایران در تماس مستقیم و دائم با افراد نزدیک به زندانیان سیاسی،، همچنین گروه‌های متعدد سیاسی، اتنیکی، مذهبی و حقوقی قرار دارند. اتحاد برای ایران با افراد مختلفی برای جمع‌آوری داده و ارتباط‌سازی تماس برقرار می‌کند. اطلاعات مندرج در اطلس از سوی منابع آگاه مختلفی تایید شده‌اند که افرادی که از نزدیک پرونده‌ها را دنبال می‌کنند، رسانه‌ها و سازمان‌های غیردولتی دیگر بخشی از آن است.

سرکوب شدید دولتی و عدم رسانه‌های مستقل و سازمان‌های حقوق بشری، مدافعین حقوق بشر را در ایران با چالش‌های عدیده در روند اخذ اطلاعات و اعتبارسنجی در زمینه زندانیان سیاسی مواجه کرده است. مخصوصا بعد از انتخابات سال ۸۸، سازمان‌های حقوق بشری‌ای که به طور غیررسمی فعالیت می‌کردند زیر ضرب قوه قضائیه و نهادهای امنیتی قرار گرفتند. بسیاری از اعضای این سازمان‌ها پس از خروج از کشور، فعالیت‌های خود را ادامه داده و با ساخت شبکه‌های زیرزمینی در داخل کشور به گزارش موارد نقض حقوق بشر پرداختند. اعضای خانواده زندانیان سیاسی و دیگر نزدیکان‌شان مورد تهدید نیروهای امنیتی قرار می‌گیرند که با سازمان‌ها و رسانه‌ها صحبت نکنند یا اطلاعاتی در اختیار آن‌ها قرار ندهند، در غیر این صورت با پیامدهای سختی مواجه خواهند شد.

محدودیت‌هایی که در بالا ذکر آن‌ها رفت، موانعی برای ساخت یک اطلس کامل از زندانیان، زندان‌ها و قضات در ایران ایجاد کرده‌اند. به همین دلیل ما فکر می‌کنیم که تعداد واقعی زندانیان سیاسی بالاتر از مقادیری است که در اطلس زندان‌های ایران نمایش داده می‌شوند. بنابراین ما همواره هنگام انتشار اطلاعات از عبارات دست کم و حداقل استفاده می‌کنیم.